ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ-ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

[Silver]

==========================================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄

Περί Μνήμης Θανάτου
Κολάσεως και Κρίσεως


14η. Να μη παρέρχεται εκ του νοός σου και η μνήμη της κολάσεως, διότι έχει πολύν καρπόν μέσα της. Τις μνημονεύει πυρός αιωνίου και μένει αμέτοχος δακρύων;
Δάκρυσον, παιδί μου, όπως καθαρισθή η καρδία σου και το σώμα σου από κάθε εμπάθειαν και ίδης ημέρας αγνότητος και εκπλαγής εις τον πλούτον της καθαρότητος.

15η. Τι φοβερά υπόθεσις το που θα καταλήξη η ψυχή εκάστου! Ω! πόσον μας πλανά η λήθη και η ραθυμία, εμέ πρώτον! Τρομερά υπόθεσις, εάν σκεφθώμεν, το αν θα επιτύχωμεν ή όχι του προορισμού μας. Τρόμος καταλαμβάνει την όλην υπόστασιν του ανθρώπου, όταν καλώς σκεφθή, τι άρα έσται επ’ εσχάτων! Οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζομένη του σώματος ή όταν αι βίβλοι ανεωχθήσωνται και τα κρυπτά των ανθρώπων δημοσιευθήσωνται! Ποία έσται μοι κρίσις τω συλληφθέντι εν αμαρτίαις; Ίλεως, ίλεώς μοι γενού, γλυκύτατε Ιησού μου. Εις τους οικτιρμούς Σου επιρρίπτω την απόγνωσιν της ψυχής μου.

=========================================================================================================================================================

[Silver]

==========================================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄

Περί Μνήμης Θανάτου
Κολάσεως και Κρίσεως



16η. Απεριόριστος η αξία της ζωής μας ταύτης, διότι δι’ αυτής θα κερδίσωμεν ή όχι τον Θεόν. Εάν ως σοφοί έμποροι εκμεταλλευθώμεν τον παρόντα χρόνον εις τα έργα της ψυχής, ασφαλώς εν καιρώ συνδρομής επί το αυτό εν καιρώ κρίσεως θα εύρωμεν χάριν και έλεος.
Αλλοίμονον εις εκείνον, εμέ πρώτον, που θα δαπανήση πολύτιμον χρόνον δέρων τον αέρα, θα έλθη ο καιρός του αιωνίου πένθους χωρίς ελπίδα, χωρίς έλεος! Μέσα εις την απέλπιδα ζωήν του θα θερίζη ό,τι έσπειρε εις τον παρόντα καιρόν.
Ο απατεών διάβολος με τας ποικίλας του τέχνας, χωρίς να το εννοήσωμεν, μας υποκλέπτει και φεύγει ο πολύτιμος καιρός εν αμελεία και αδρανεία.

==========================================================================================================================================================

[Silver]

==========================================================================================================================================================

Περί Μνήμης Θανάτου
Κολάσεως και Κρίσεως

17η. Αι ευχαί σου να στηρίζουν τον σεσαθρωμένον οίκον της ελεεινής μου ψυχής. Τίποτε το καλόν δεν υπάρχει εντός μου, δια τούτο κλαίω, μνημονεύοντας τα της εξόδου μου από τον κόσμον τούτον και την εις τα άνω πορείαν, χωρίς να έχω τα απαιτούμενα εφόδια, και αλλοίμονον εις εμέ, εφ’ όσον νυν δύναμαι να τα οικονομήσω, αλλά αμελώ προς αιωνίαν μου μεταμέλειαν!
Μα δεν είναι αλήθεια! Ω, πόσον πολύτιμος ο παρών καιρός, και η κάθε στιγμή είναι πολυτιμοτάτη. Και όμως μας λανθάνει η υγιής αύτη γνώσις και ούτω παρέρχεται ο πολύτιμος καιρός, χωρίς να δυνάμεθα να τον μετακαλέσωμεν.

=========================================================================================================================================================

[Silver]

=========================================================================================================================================================
Περί Μνήμης Θανάτου
Κολάσεως και Κρίσεως

18η.

Ω τότε εγείρεται ο έσω κριτής με φωνήν πεπαρρησιασμένην και ισχυράν, η συνείδησις εκάστου, να τον κατηγορή ή ου. «Εάν το συνειδός δεν μας κατηγορή τότε παρρησίαν έχομεν προς τον Θεόν». Έως ότου είμεθα εν τη οδώ του βίου, πόσον χρέος έχομεν να συνδιαλλαγώμεν με τον αντίδικον, την συνείδησιν, πριν μας οδηγήση εις τον κριτήν, και τότε δεν πρόκειται να διαφύγωμεν μέχρις ότου να αποδώσωμεν λόγον και δια τον άσχατον κοδράντην, τον αργόν λόγον.
Ω, τι μέλλει γενέσθαι επ’ εσχάτων; Πόσος κόπος και φόβος; Μακάριοι όσοι έχουν ανοικτούς τους οφθαλμούς της ψυχής των και ετοιμάζουν τα προς το μέγα ταξίδιον εφόδια και αλλοίμονον όπου μου τα έκλεισαν εμέ τα δύο μεγάλα κακά της ανθρωπότητος, ήτοι η λήθη και η άγνοια!

==========================================================================================================================================================

[Silver]

=========================================================================================================================================================
Περί Μνήμης Θανάτου
Κολάσεως και Κρίσεως

19η.
Αχ, πόσον πρέπει να γρηγορώμεν νήφοντες εν πάσι, διότι ο αντίδικος κυκλεύει ως σκύμνος ωρυόμενος, να καταφάγη το σύμπαν! Ο Θεός, ο Θεός μου! Ανάστα, τι καθεύδεις και υπνείς ψυχή μου; Ώρα τη ώρα περιμένομεν να σαλπίση η σάλπιξ και να παραστώμεν εις την κρίσιν! Αλλοίμονόν μου! Τι φοβερά η στιγμή αυτή, διότι εις αυτήν κρέμαται η αιωνιότης της αιωνίου βιοτής, ή εν τω Θεώ ή εν τη κολάσει.
Ας αναστενάξωμεν μικρόν και ο Θεός ίλεως γίνεται. Οίδεν ότι δεν μας απέμεινε τίποτε το κατά Θεόν υγιές, όλο αδυναμίαι, πάθη και δικαιολογίαι. Πως θα συναντήσωμεν τον Θεόν; Τι άρα θα μας είπη; Τι ακρίβειαν θα ζητήση, την οποίαν ημείς δεν θέλομεν να την εφαρμόσωμεν, διότι δεν συμφέρει εις τας επιθυμίας μας;

==========================================================================================================================================================

[Silver]

==========================================================================================================================================================
Περί Μνήμης Θανάτου
Κολάσεως και Κρίσεως

20η.
Πάντοτε να ενθυμήσαι τον θάνατον, αύτη η μελέτη να σου γίνη κανόνας ζωής. Οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζομένη εκ του σώματος! Πόσον τότε στενάζει, πόσον δακρύει, αλλά άλλην βοήθειαν δεν έχει πλην των καλών έργων! Δια τούτο αγωνίζου εις τα καλά, εις τα ωφέλιμα τώρα, όπου υπάρχει πνοή ζωής, διότι έρχεται ώρα, όπου θα παύσουν να λειτουργούν τα μέλη το έργον της σωτηρίας! Κλαίε πικρά, εάν θέλης να εύρης παρηγορίαν εις την στενόχωρον ώραν του θανάτου. Να ενθυμήσαι το φοβερόν κριτήριον. Ω, φοβερά ώρα που περιμένει η δόλια ψυχή, να ακούση την απόφασιν περί της αιωνίου αποκαταστάσεώς της! Έκλαιεν ο Μέγας Αντώνιος προσεγγίζοντας να αποθάνη και έλεγον οι μαθηταί του λυπημένοι: «Και συ φοβή, πάτερ, τον θάνατον;». «Αχ, τέκνα, αφ’ ότου γέγονα μοναχός, ουκ απέστη η μνήμη του θανάτου απ’ εμού»!
Και οι άγιοι εφοβήθησαν αυτήν την ώραν, πόσον μάλλον ημείς! Εγώ δε ο ελεεινός τι είπω! Πικρώς αναστενάζω τούτο μνημονεύοντας. Τούτο ποίησον και εσύ και πολλήν ωφέλειαν θα εύρης.

==========================================================================================================================================================

[Silver]

==========================================================================================================================================================

"και διηρείτο τα ύδατα ένθεν και ένθεν...
δι ου ημείς τήν ρέουσαν του βίου διαπερώμεν διάβασιν..."
(Δοξαστικό αποστίχων προεόρτιο Θεοφανείων).

Ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη γιορτή των Θεοφανείων. Την πολλαπλή γιορτή με το βαθύ θεολογικό αλλά και πρακτικό νόημα για όλους μας.
Πρόκειται για την εορτή της βάπτισης του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Είναι η ημέρα κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η φανέρωση του Τριαδικού Θεού στα μάτια των ανθρώπων.
Και επιπλέον αγιάσθηκαν τα ύδατα του ποταμού.
Η φύση συμμετέχει στο μέγα θαύμα. Τα νερά του ποταμού Ιορδάνη ταράσσσονται.
Η ροή τους αντιστρέφεται. Το ποτάμι γυρίζει προς τα πίσω. Φαινόμενο μοναδικό, που τελέστηκε τότε.
Που τελείται κάθε χρόνο, την ημέρα των Θεοφανείων.
Εμείς που, όπως ψάλλαμε σήμερα, βρισκόμαστε στη ρευστή κατάσταση της επίγειας ζωής (μέριμνες,
ανάγκες, προτεραιότητες, διλήμματα, πειρασμοί, εμπόδια, αδυναμίες,....), ελπίζουμε σ' Εκείνον που
δίδει τον φωτισμό στις καρδιές μας. Πιστεύουμε πως όπως τότε (στον Ιορδάνη ποταμό),
αλλά και όπως παλιότερα (στην Ερυθρά Θάλασσα), Εκείνος θα ανοίξει διάβαση για να περάσουμε
κι εμείς χωρίς να "βραχούμε" από τα νερά και χωρίς να "πνιγούμε"στα κύματα των δοκιμασιών της ζωής.
Εκείνος θα ενισχύσει τη δική μας διάθεση. Θα ενδυναμώσει τον δικό μας αγώνα.
Θα δώσει διέξοδο στους δικούς μας προβληματισμούς...

Χρόνια Πολλά για την μεγάλη εορτή των Θεοφανείων, την εορτή της παρουσίας του Τριαδικού Θεού στη ζωή μας.

==========================================================================================================================================================